ធ្លាប់យល់ថា ស្រឡាញ់មនុស្សម្នាក់ជាការផ្ដល់ឱ្យ ហើយទាមទារក្ដីស្រឡាញ់ពីមនុស្សដែលយើងស្រឡាញ់នោះត្រឡប់មកវិញ។ នៅពេលស្រឡាញ់នរណាម្នាក់ ខ្ញុំពិតជាចង់បានគេមកធ្វើជារបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំចង់ឱ្យគេស្រឡាញ់ខ្ញុំដូច ដែលខ្ញុំស្រឡាញ់គេណាស់។ ប៉ុន្តែខ្ញុំយល់ខុស ទើបខ្ញុំចេះតែជួបភាពឈឺចាប់ព្រោះក្ដីស្រឡាញ់ម្ដងហើយម្ដងទៀត។
តាមពិតទៅ ស្នេហាជាក្ដីស្រឡាញ់ដែលមនុស្សពីរនាក់មានចំពោះគ្នា តែវាមិនមែនមានន័យថា គេស្រឡាញ់យើង ដោយសារយើងបានស្រឡាញ់គេនោះទេ ហើយនៅពេលយើងស្រឡាញ់គេ ក៏មិនមែនដោយសារតែគេស្រឡាញ់យើងនោះដែរ។ បើយើងស្រឡាញ់មនុស្សម្នាក់ ដើម្បីតែចង់ឱ្យគេស្រឡាញ់យើងវិញ នោះយើងគ្រាន់តែដាក់ភាពអាត្មានិយមចូលក្នុងក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់របស់យើងតែប៉ុណ្ណោះ។
បើយើងពិតជាស្រឡាញ់មនុស្សម្នាក់មែន យើងត្រូវស្រឡាញ់គេដើម្បីគេ មិនមែនស្រឡាញ់គេដើម្បីខ្លួនឯងឡើយ។ ដូច្នេះហើយ មិនថាផ្លូវដែលគេរើស មានវត្តមានយើងឬអត់ វាមិនសំខាន់ទេ សំខាន់ឱ្យតែគេអាចមានសេចក្ដីសុខ យើងគួរតែសប្បាយចិត្ត។ យើងអាចឈឺបន្តិចមែននៅពេលមនុស្សដែលយើងស្រឡាញ់ មិនស្រឡាញ់យើង ឬឈប់ស្រឡាញ់យើង តែយើងក៏ត្រូវតែប្រាប់ខ្លួនឯងថា ”ខ្ញុំស្រឡាញ់អ្នកដើម្បីអ្នក’៕
អត្ថបទនេះដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ #សំឡេងខ្សឹប។
រក្សាសិទ្ធិអត្ថបទ៖ កែវ សេងរដ្ឋា Page សៀវភៅជីវិត
