ប្រជាជនខ្មែរបានប្រើប្រាស់អក្សររបស់ខ្លួនតាំងពីយូរលង់ណាស់មកហើយ តែមនុស្សមួយចំនួនពុំទាន់បានមិនដឹងថា តើអក្សរខ្មែរមានដើមកំណើតមកពីណានោះទេ? អក្សរខ្មែរ មានដើមកំណើតមកពីអក្សរព្រាហ្មី នាសម័យបល្លវៈ និងចាលុក្យៈ។ កាលសម័យនោះបានជាពពួកព្រាហ្ម ហៅអក្សរដើមនេះថា «អក្សរព្រាហ្មី» ព្រោះពួកព្រាហ្មគេជឿថាអក្សរដើមនេះគឺ «ព្រះព្រហ្មជាអ្នកបង្កើត»។
ចាប់តាំងពីយើងមានអក្សរ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះអក្សរខ្មែរបានប្រែប្រួលសណ្ឋាន និងទ្រង់ទ្រាយចំនួន ១០លើករួចមកហើយ។ អក្សរសាស្ត្រខ្មែរ ត្រូវបានសៀម និងលាវយកលំនាំនៃអក្សរខ្មែរមកប្រើ ដោយប្រើការកែប្រែ លុបសក់ចេញមើលទៅហាក់ដូចជាមនុស្សមានតែក្បាលតែអត់មានសក់។ ទាំងអក្សរ ទាំងភាសា ទាំងសិល្បៈ ទំនៀមទំលាប់ និងព្រះពុទ្ធសាសនាខ្មែរ ត្រូវបានជនជាតិសៀម និងលាវយកទៅប្រើប្រាស់ និងប្រតិបត្តិតាមរៀងរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ។
អក្សរដែលសៀមប្រើសព្វថ្ងៃ គឺជាអក្សរខ្មែរនេះឯង។ សៀមបានខ្ចីអក្សរខ្មែរតាំងពីមុនសតវត្សទី១៣។ ចំណែកអក្សរខ្មែរបែបបុរាណដែលយើងហៅថា អក្សរមូល ឬអក្សរខមសៀមយកទៅប្រើសម្រាប់សរសេរបាលីរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ មិនទាន់ឈប់ប្រើសោះឡើយ។ បើអានលិខិតសៀមណាមួយក៏ដោយយើងនឹងឃើញមានពាក្យដែលខ្ចី ពីខ្មែរនៅក្នុងគ្រប់បន្ទាត់ យ៉ាងតិចមួយម៉ាត់ ឬដល់ច្រើនម៉ាត់ផង។
ភាសាសៀម និងភាសាខ្មែរមានលក្ខណៈស្រដៀងគ្នាច្រើន ដោយហេតុថា សៀមខ្ចីពាក្យខ្មែរទៅប្រើច្រើនព្រៃពេកណាស់ និងសៀមនិងខ្មែរខ្ចីពាក្យបាលីមកប្រើខ្លះព្រោះកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនាដូចគ្នា។ សៀមយកអារ្យធម៌ខ្មែរទៅប្រើមិនមែនតែក្នុងរយៈពេល១០០០ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះទេ (ពីសតវត្សទី៣ ដល់សតវត្សទី១៣ ក្នុងពេលដែលថៃស្ថិតនៅក្រោមបង្គាប់ខ្មែរ) គឺរហូតដល់ចុងសតវត្សទី១៦ ពេលដែលថៃវាយបែកបន្ទាយលង្វែក។
